„Tajemnica małego nasionka” - J.Wasilewska
„Było sobie ziarenko. Ziarenko było maleńkie i słabe.
Bało się, że zjedzą je ptaki, albo polna myszka.
Ale zaopiekował się nim ogrodnik, który był duży i silny.
Chodził po ogrodzie z łopatą i kopał ziemię.
Włożył ziarenko do świeżo skopanej ziemi.
A tam pod ziemią było ciemno, ciepło i cicho.
Teraz sobie pośpię – pomyślało ziarenko.
Leżało spokojnie przez jakiś czas, aż nagle poczuło,
że wokół zrobiło się mokro.
Ach! To pewnie ogrodnik podlał ziemię!
Rozzłościło się okropnie.
Ze złości zaczęło się nadymać i pęcznieć tak mocno, aż pękło.
Ale nic złego się nie stało.
W miejscu pęknięcia pojawił się mały, biały kiełek.
Małe ziarenko zaczęło szybko rosnąć.
Ogrodnik podlewał je, a słońce ogrzewało swoimi promieniami
i w niedługim czasie zamieniło się w piękny, kolorowy kwiat.”
